idiootbestendig

Dutch

Etymology

Compound of idioot +‎ bestendig.

Pronunciation

• IPA^(key): /i.diˈoːt.bəˌstɛn.dəx/
• Hyphenation: i‧di‧oot‧be‧sten‧dig

Adjective

idiootbestendig (not comparable)

1. idiot-proof

Declension

Declension of idiootbestendig
uninflected	idiootbestendig
inflected	idiootbestendige
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		idiootbestendig
indefinite	m./f. sing.	idiootbestendige
	n. sing.	idiootbestendig
	plural	idiootbestendige
definite		idiootbestendige
partitive		idiootbestendigs