Finnish edit

Etymology edit

Internationalism (see English indicate), ultimately from Latin indicō and adapted with the verbal suffix +‎ -oida.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈindikoi̯dɑˣ/, [ˈindiˌko̞i̯dɑ̝(ʔ)]
  • Rhymes: -oidɑ
  • Syllabification(key): in‧di‧koi‧da

Verb edit

indikoida

  1. To indicate.

Conjugation edit

Inflection of indikoida (Kotus type 62/voida, no gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. indikoin en indikoi 1st sing. olen indikoinut en ole indikoinut
2nd sing. indikoit et indikoi 2nd sing. olet indikoinut et ole indikoinut
3rd sing. indikoi ei indikoi 3rd sing. on indikoinut ei ole indikoinut
1st plur. indikoimme emme indikoi 1st plur. olemme indikoineet emme ole indikoineet
2nd plur. indikoitte ette indikoi 2nd plur. olette indikoineet ette ole indikoineet
3rd plur. indikoivat eivät indikoi 3rd plur. ovat indikoineet eivät ole indikoineet
passive indikoidaan ei indikoida passive on indikoitu ei ole indikoitu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. indikoin en indikoinut 1st sing. olin indikoinut en ollut indikoinut
2nd sing. indikoit et indikoinut 2nd sing. olit indikoinut et ollut indikoinut
3rd sing. indikoi ei indikoinut 3rd sing. oli indikoinut ei ollut indikoinut
1st plur. indikoimme emme indikoineet 1st plur. olimme indikoineet emme olleet indikoineet
2nd plur. indikoitte ette indikoineet 2nd plur. olitte indikoineet ette olleet indikoineet
3rd plur. indikoivat eivät indikoineet 3rd plur. olivat indikoineet eivät olleet indikoineet
passive indikoitiin ei indikoitu passive oli indikoitu ei ollut indikoitu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. indikoisin en indikoisi 1st sing. olisin indikoinut en olisi indikoinut
2nd sing. indikoisit et indikoisi 2nd sing. olisit indikoinut et olisi indikoinut
3rd sing. indikoisi ei indikoisi 3rd sing. olisi indikoinut ei olisi indikoinut
1st plur. indikoisimme emme indikoisi 1st plur. olisimme indikoineet emme olisi indikoineet
2nd plur. indikoisitte ette indikoisi 2nd plur. olisitte indikoineet ette olisi indikoineet
3rd plur. indikoisivat eivät indikoisi 3rd plur. olisivat indikoineet eivät olisi indikoineet
passive indikoitaisiin ei indikoitaisi passive olisi indikoitu ei olisi indikoitu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. indikoi älä indikoi 2nd sing.
3rd sing. indikoikoon älköön indikoiko 3rd sing. olkoon indikoinut älköön olko indikoinut
1st plur. indikoikaamme älkäämme indikoiko 1st plur.
2nd plur. indikoikaa älkää indikoiko 2nd plur.
3rd plur. indikoikoot älkööt indikoiko 3rd plur. olkoot indikoineet älkööt olko indikoineet
passive indikoitakoon älköön indikoitako passive olkoon indikoitu älköön olko indikoitu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. indikoinen en indikoine 1st sing. lienen indikoinut en liene indikoinut
2nd sing. indikoinet et indikoine 2nd sing. lienet indikoinut et liene indikoinut
3rd sing. indikoinee ei indikoine 3rd sing. lienee indikoinut ei liene indikoinut
1st plur. indikoinemme emme indikoine 1st plur. lienemme indikoineet emme liene indikoineet
2nd plur. indikoinette ette indikoine 2nd plur. lienette indikoineet ette liene indikoineet
3rd plur. indikoinevat eivät indikoine 3rd plur. lienevät indikoineet eivät liene indikoineet
passive indikoitaneen ei indikoitane passive lienee indikoitu ei liene indikoitu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st indikoida present indikoiva indikoitava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st indikoidakseni indikoidaksemme
2nd indikoidaksesi indikoidaksenne
3rd indikoidakseen
indikoidaksensa
past indikoinut indikoitu
2nd inessive2 indikoidessa indikoitaessa agent3 indikoima
Possessive forms
Person sing. plur.
1st indikoidessani indikoidessamme
2nd indikoidessasi indikoidessanne
3rd indikoidessaan
indikoidessansa
negative indikoimaton
instructive indikoiden 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).

3rd inessive indikoimassa
elative indikoimasta
illative indikoimaan
adessive indikoimalla
abessive indikoimatta
instructive indikoiman indikoitaman
4th4 verbal noun indikoiminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st indikoimaisillani indikoimaisillamme
2nd indikoimaisillasi indikoimaisillanne
3rd indikoimaisillaan
indikoimaisillansa

Further reading edit