inhumatus
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /in.huˈmaː.tus/, [ɪn(ɦ)ʊˈmäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /i.nuˈma.tus/, [inuˈmäːt̪us]
Adjective edit
inhumātus (feminine inhumāta, neuter inhumātum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inhumātus | inhumāta | inhumātum | inhumātī | inhumātae | inhumāta | |
Genitive | inhumātī | inhumātae | inhumātī | inhumātōrum | inhumātārum | inhumātōrum | |
Dative | inhumātō | inhumātō | inhumātīs | ||||
Accusative | inhumātum | inhumātam | inhumātum | inhumātōs | inhumātās | inhumāta | |
Ablative | inhumātō | inhumātā | inhumātō | inhumātīs | |||
Vocative | inhumāte | inhumāta | inhumātum | inhumātī | inhumātae | inhumāta |
References edit
- “inhumatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inhumatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inhumatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to be cast out unburied: proiici inhumatum (in publicum)
- to be cast out unburied: proiici inhumatum (in publicum)