Latin edit

Etymology edit

From in- +‎ sōns (guilty).

Pronunciation edit

Adjective edit

īnsōns (genitive īnsontis); third-declension one-termination adjective

  1. innocent
    Synonyms: innoxius, castus, innocēns
    Antonyms: reus, obnoxius, noxius, cōnscius
  2. harmless

Declension edit

Third-declension one-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnsōns īnsontēs īnsontia
Genitive īnsontis īnsontium
Dative īnsontī īnsontibus
Accusative īnsontem īnsōns īnsontēs īnsontia
Ablative īnsontī īnsontibus
Vocative īnsōns īnsontēs īnsontia

Descendants edit

  • Portuguese: insonte
  • Spanish: insonte

References edit

  • insons”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • insons”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • insons in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.