insulatus
Latin edit
Etymology edit
From īnsula, with the form and sense of a perfect passive participle of a verb *īnsulō, *īnsulāre which is otherwise unattested in the period when Latin was spoken.
Adjective edit
īnsulātus (feminine īnsulāta, neuter īnsulātum); first/second-declension adjective
- made into an island
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | īnsulātus | īnsulāta | īnsulātum | īnsulātī | īnsulātae | īnsulāta | |
Genitive | īnsulātī | īnsulātae | īnsulātī | īnsulātōrum | īnsulātārum | īnsulātōrum | |
Dative | īnsulātō | īnsulātō | īnsulātīs | ||||
Accusative | īnsulātum | īnsulātam | īnsulātum | īnsulātōs | īnsulātās | īnsulāta | |
Ablative | īnsulātō | īnsulātā | īnsulātō | īnsulātīs | |||
Vocative | īnsulāte | īnsulāta | īnsulātum | īnsulātī | īnsulātae | īnsulāta |
Descendants edit
- Catalan: isolat
- English: isolated, insulate
- French: isolé
- Italian: isolato
- Portuguese: isolado
- Romanian: izolat
- Spanish: aislado
References edit
- “insulatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- insulatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.