See also: Introitus and introïtus

English edit

Etymology edit

From Latin introitus.

Pronunciation edit

singular
plural

Noun edit

introitus (plural introituses)

  1. (medicine) The entrance to a hollow organ or canal; often specifically the entrance to the vagina.
    • 1980, Thomas Alexander Stamey, Pathogenesis and Treatment of Urinary Tract Infections, Williams & Wilkins, →ISBN, page 144, →ISBN:
      During NA therapy, 49 of the 54 women cleared their introitus of all Enterobacteriaceae.
    • 1988 January 29, Cecil Adams, “The Straight Dope”, in Chicago Reader[1]:
      Now, far be it from me to add insult to injury, but how could you be so klutzy that you "missed the introitus"?
    • 1993: Daniel Carleton Gajdusek, Melanesian journal: expedition to New Hebrides, Solomon Islands, Manus, New Britain, and New Guinea, 23 January 1965 to 7 April 1965, page 90 (Study of Child Growth and Development and Disease Patterns in Primitive Cultures, Laboratory of Central Nervous System Studies, National Institute of Neurological Disease and Stroke, National Institutes of Health)
      There is nothing feminine about these male pseudohermaphrodites except their introitus, and they seem to be normally male otherwise.
  2. (music) A piece of music played before a mass; a musical introduction of any sort.
    • 1954, Gustave Reese, Music in the Renaissance, W.W. Norton, page 22:
      Five have an introitus (introduction) that stands outside the isorhythmic scheme;108 some of these introitus are instrumental rather than vocal […]
    • 1992, Jon Michael Allsen, Style and intertextuality in the isorhythmic motet 1400-1440, volume 1, University of Wisconsin-Madison, page 118:
      As summarized in Example 3.14, nearly all of these introitus […]

Quotations edit

  • 1955: Geoffrey Chaucer, Richard Middlewood Wilson, Simon Bredon, Derek John de Solla Price, and Peterhouse (University of Cambridge) Library, The Equatorie of the Planetis, page 161 (Cambridge University Press)
    It seems that many such technical words (grada, minuta, introitus) were left in the uninflected state when contracted in any customary form such as we have […]

Synonyms edit

Derived terms edit

See also edit

Anagrams edit

Finnish edit

Etymology edit

From Latin introitus.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈintroi̯tus/, [ˈin̪t̪ro̞i̯t̪us̠]
  • Rhymes: -introitus
  • Syllabification(key): int‧roi‧tus

Noun edit

introitus

  1. introit, introitus

Declension edit

Inflection of introitus (Kotus type 39/vastaus, no gradation)
nominative introitus introitukset
genitive introituksen introitusten
introituksien
partitive introitusta introituksia
illative introitukseen introituksiin
singular plural
nominative introitus introitukset
accusative nom. introitus introitukset
gen. introituksen
genitive introituksen introitusten
introituksien
partitive introitusta introituksia
inessive introituksessa introituksissa
elative introituksesta introituksista
illative introitukseen introituksiin
adessive introituksella introituksilla
ablative introitukselta introituksilta
allative introitukselle introituksille
essive introituksena introituksina
translative introitukseksi introituksiksi
abessive introituksetta introituksitta
instructive introituksin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of introitus (Kotus type 39/vastaus, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative introitukseni introitukseni
accusative nom. introitukseni introitukseni
gen. introitukseni
genitive introitukseni introitusteni
introituksieni
partitive introitustani introituksiani
inessive introituksessani introituksissani
elative introituksestani introituksistani
illative introitukseeni introituksiini
adessive introituksellani introituksillani
ablative introitukseltani introituksiltani
allative introitukselleni introituksilleni
essive introituksenani introituksinani
translative introituksekseni introituksikseni
abessive introituksettani introituksittani
instructive
comitative introituksineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative introituksesi introituksesi
accusative nom. introituksesi introituksesi
gen. introituksesi
genitive introituksesi introitustesi
introituksiesi
partitive introitustasi introituksiasi
inessive introituksessasi introituksissasi
elative introituksestasi introituksistasi
illative introitukseesi introituksiisi
adessive introituksellasi introituksillasi
ablative introitukseltasi introituksiltasi
allative introituksellesi introituksillesi
essive introituksenasi introituksinasi
translative introitukseksesi introituksiksesi
abessive introituksettasi introituksittasi
instructive
comitative introituksinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative introituksemme introituksemme
accusative nom. introituksemme introituksemme
gen. introituksemme
genitive introituksemme introitustemme
introituksiemme
partitive introitustamme introituksiamme
inessive introituksessamme introituksissamme
elative introituksestamme introituksistamme
illative introitukseemme introituksiimme
adessive introituksellamme introituksillamme
ablative introitukseltamme introituksiltamme
allative introituksellemme introituksillemme
essive introituksenamme introituksinamme
translative introitukseksemme introituksiksemme
abessive introituksettamme introituksittamme
instructive
comitative introituksinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative introituksenne introituksenne
accusative nom. introituksenne introituksenne
gen. introituksenne
genitive introituksenne introitustenne
introituksienne
partitive introitustanne introituksianne
inessive introituksessanne introituksissanne
elative introituksestanne introituksistanne
illative introitukseenne introituksiinne
adessive introituksellanne introituksillanne
ablative introitukseltanne introituksiltanne
allative introituksellenne introituksillenne
essive introituksenanne introituksinanne
translative introitukseksenne introituksiksenne
abessive introituksettanne introituksittanne
instructive
comitative introituksinenne
third-person possessor
singular plural
nominative introituksensa introituksensa
accusative nom. introituksensa introituksensa
gen. introituksensa
genitive introituksensa introitustensa
introituksiensa
partitive introitustaan
introitustansa
introituksiaan
introituksiansa
inessive introituksessaan
introituksessansa
introituksissaan
introituksissansa
elative introituksestaan
introituksestansa
introituksistaan
introituksistansa
illative introitukseensa introituksiinsa
adessive introituksellaan
introituksellansa
introituksillaan
introituksillansa
ablative introitukseltaan
introitukseltansa
introituksiltaan
introituksiltansa
allative introitukselleen
introituksellensa
introituksilleen
introituksillensa
essive introituksenaan
introituksenansa
introituksinaan
introituksinansa
translative introituksekseen
introitukseksensa
introituksikseen
introituksiksensa
abessive introituksettaan
introituksettansa
introituksittaan
introituksittansa
instructive
comitative introituksineen
introituksinensa

Latin edit

Etymology edit

From introeō (I go within, I enter), from intrō (into) + (I go).

Pronunciation edit

nominative and vocative singular (introitus)
genitive singular and nominative, accusative, and vocative plural (introitūs)

Noun edit

introitus m (genitive introitūs); fourth declension

  1. A going in or into, entering; entrance.
  2. A place of entrance; passage; mouth of a river.
  3. (figuratively) An entering or entrance into an office or a society; entrance fee.
  4. (figuratively) A beginning, introduction, prelude.
  5. (Ecclesiastical Latin) An introit.

Declension edit

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative introitus introitūs
Genitive introitūs introituum
Dative introituī introitibus
Accusative introitum introitūs
Ablative introitū introitibus
Vocative introitus introitūs

Synonyms edit

Related terms edit

Descendants edit

References edit

  • introitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • introitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • introitus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • introitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette