intryga

Polish

Etymology

Borrowed from German Intrige, from French intrigue, from Italian intricare, from Latin intrīcō.

Pronunciation

• IPA^(key): /inˈtrɨ.ɡa/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨɡa
• Syllabification: in‧try‧ga

Noun

intryga f

1. intrigue

   Wyzywający dekolt naszej szefowej, pani Magdaleny, stał się głównym elementem jej intrygi przeciwko dyrektorowi instytutu.

   The daring décolletage of our boss, Ms. Magdalena, became the main element of her intrigue against the director of the institute.

Declension

Declension of intryga

	singular	plural
nominative	intryga	intrygi
genitive	intrygi	intryg
dative	intrydze	intrygom
accusative	intrygę	intrygi
instrumental	intrygą	intrygami
locative	intrydze	intrygach
vocative	intrygo	intrygi

Further reading

• intryga in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• intryga in Polish dictionaries at PWN