irregularis
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ir.reː.ɡuˈlaː.ris/, [ɪrːeːɡʊˈɫ̪äːrɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ir.re.ɡuˈla.ris/, [irːeɡuˈläːris]
Adjective edit
irrēgulāris (neuter irrēgulāre, adverb irrēgulāriter); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | irrēgulāris | irrēgulāre | irrēgulārēs | irrēgulāria | |
Genitive | irrēgulāris | irrēgulārium | |||
Dative | irrēgulārī | irrēgulāribus | |||
Accusative | irrēgulārem | irrēgulāre | irrēgulārēs irrēgulārīs |
irrēgulāria | |
Ablative | irrēgulārī | irrēgulāribus | |||
Vocative | irrēgulāris | irrēgulāre | irrēgulārēs | irrēgulāria |
Descendants edit
- Catalan: irregular
- English: irregular
- French: irrégulier
- Galician: irregular
- Italian: irregolare
- Occitan: irregular
- Portuguese: irregular
- Romanian: iregular
- Spanish: irregular