irritable
EnglishEdit
EtymologyEdit
Borrowed from French irritable, from Latin irritabilis.
PronunciationEdit
AdjectiveEdit
irritable (comparative more irritable, superlative most irritable)
- Capable of being irritated.
- Easily exasperated or excited.
- an irritable old man
- (medicine) Responsive to stimuli.
SynonymsEdit
- See also Thesaurus:irritable
Derived termsEdit
TranslationsEdit
capable of being irritated
|
easily exasperated or excited
|
responsive to stimuli
|
CatalanEdit
PronunciationEdit
AdjectiveEdit
irritable (masculine and feminine plural irritables)
Related termsEdit
Further readingEdit
- “irritable” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
DanishEdit
AdjectiveEdit
irritable
FrenchEdit
AdjectiveEdit
irritable (plural irritables)
Related termsEdit
Further readingEdit
- “irritable”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.
Norwegian BokmålEdit
AdjectiveEdit
irritable
Norwegian NynorskEdit
AdjectiveEdit
irritable
SpanishEdit
EtymologyEdit
Borrowed from Latin irrītābilis. Cognate with English irritable.
PronunciationEdit
AdjectiveEdit
irritable (plural irritables)
Derived termsEdit
Related termsEdit
Further readingEdit
- “irritable”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014