językoznawczy

Polish

Etymology

From językoznawca +‎ -y.

Pronunciation

• IPA^(key): /jɛw̃.zɘ.kɔˈznaf.t͡ʂɘ/, /jɛn.zɘ.kɔˈznaf.t͡ʂɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aft͡ʂɘ
• Syllabification: ję‧zy‧ko‧znaw‧czy

Adjective

językoznawczy (not comparable, derived adverb językoznawczo)

1. (linguistics, relational) linguistic (of or relating to linguistics)

   Synonym: lingwistyczny

Declension

Declension of językoznawczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	językoznawczy		językoznawcza	językoznawcze	językoznawczy	językoznawcze
genitive	językoznawczego		językoznawczej	językoznawczego	językoznawczych
dative	językoznawczemu		językoznawczej	językoznawczemu	językoznawczym
accusative	językoznawczego	językoznawczy	językoznawczą	językoznawcze	językoznawczych	językoznawcze
instrumental	językoznawczym		językoznawczą	językoznawczym	językoznawczymi
locative	językoznawczym		językoznawczej	językoznawczym	językoznawczych

Derived terms

noun

• językoznawczość

Related terms

nouns

• językoznawca
• językoznawczyni
• językoznawstwo

Further reading

• językoznawczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• językoznawczy in Polish dictionaries at PWN