kaneli
Finnish edit
Etymology edit
From Swedish kanel, from either Italian cannella, French cannelle or a cognate of such. In either case the root word is Latin canna, from Ancient Greek κάννα (kánna), from Akkadian 𒄀 (qanû, “reed”), from Sumerian 𒄀𒈾 (gi.na).
Pronunciation edit
Noun edit
kaneli
- cinnamon (spice)
Declension edit
Inflection of kaneli (Kotus type 6/paperi, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kaneli | kanelit | ||
genitive | kanelin | kanelien kaneleiden kaneleitten | ||
partitive | kanelia | kaneleita kaneleja | ||
illative | kaneliin | kaneleihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kaneli | kanelit | ||
accusative | nom. | kaneli | kanelit | |
gen. | kanelin | |||
genitive | kanelin | kanelien kaneleiden kaneleitten | ||
partitive | kanelia | kaneleita kaneleja | ||
inessive | kanelissa | kaneleissa | ||
elative | kanelista | kaneleista | ||
illative | kaneliin | kaneleihin | ||
adessive | kanelilla | kaneleilla | ||
ablative | kanelilta | kaneleilta | ||
allative | kanelille | kaneleille | ||
essive | kanelina | kaneleina | ||
translative | kaneliksi | kaneleiksi | ||
abessive | kanelitta | kaneleitta | ||
instructive | — | kanelein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
compounds
Further reading edit
- “kaneli”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02