Polish edit

Etymology edit

Borrowed from Latin canonicus, from Ancient Greek κανονικός (kanonikós).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /kaˈnɔ.ɲik/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔɲik
  • Syllabification: ka‧no‧nik

Noun edit

kanonik m pers

  1. (Christianity) canon (member of a cathedral chapter)

Declension edit

Further reading edit

  • kanonik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kanonik in Polish dictionaries at PWN