kennelijk
Dutch edit
Etymology edit
From kennen (“to know, be acquainted with”) + -lijk.
Pronunciation edit
audio (file)
Adjective edit
kennelijk (comparative kennelijker, superlative kennelijkst)
Inflection edit
| Inflection of kennelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | kennelijk | |||
| inflected | kennelijke | |||
| comparative | kennelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | kennelijk | kennelijker | het kennelijkst het kennelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | kennelijke | kennelijkere | kennelijkste |
| n. sing. | kennelijk | kennelijker | kennelijkste | |
| plural | kennelijke | kennelijkere | kennelijkste | |
| definite | kennelijke | kennelijkere | kennelijkste | |
| partitive | kennelijks | kennelijkers | — | |
Adverb edit
kennelijk