ketka
See also: ketkä
Finnish edit
Etymology edit
Unknown; compare dialectal ketkalla, ketkassa (“bent (down the middle)”)
Pronunciation edit
Noun edit
ketka
Declension edit
Inflection of ketka (Kotus type 9/kala, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | ketka | ketkat | ||
genitive | ketkan | ketkojen | ||
partitive | ketkaa | ketkoja | ||
illative | ketkaan | ketkoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | ketka | ketkat | ||
accusative | nom. | ketka | ketkat | |
gen. | ketkan | |||
genitive | ketkan | ketkojen ketkainrare | ||
partitive | ketkaa | ketkoja | ||
inessive | ketkassa | ketkoissa | ||
elative | ketkasta | ketkoista | ||
illative | ketkaan | ketkoihin | ||
adessive | ketkalla | ketkoilla | ||
ablative | ketkalta | ketkoilta | ||
allative | ketkalle | ketkoille | ||
essive | ketkana | ketkoina | ||
translative | ketkaksi | ketkoiksi | ||
abessive | ketkatta | ketkoitta | ||
instructive | — | ketkoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |