Finnish

edit

Etymology

edit

kevät +‎ talvi

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈkeʋætˌtɑlʋi/, [ˈk̟e̞ʋæt̪̚ˌt̪ɑ̝lʋi]
  • Rhymes: -ɑlʋi
  • Hyphenation(key): kevät‧talvi

Noun

edit

kevättalvi

  1. Late winter or early spring; the time between actual winter and spring.

Declension

edit
Inflection of kevättalvi (Kotus type 7/ovi, no gradation)
nominative kevättalvi kevättalvet
genitive kevättalven kevättalvien
partitive kevättalvea kevättalvia
illative kevättalveen kevättalviin
singular plural
nominative kevättalvi kevättalvet
accusative nom. kevättalvi kevättalvet
gen. kevättalven
genitive kevättalven kevättalvien
partitive kevättalvea kevättalvia
inessive kevättalvessa kevättalvissa
elative kevättalvesta kevättalvista
illative kevättalveen kevättalviin
adessive kevättalvella kevättalvilla
ablative kevättalvelta kevättalvilta
allative kevättalvelle kevättalville
essive kevättalvena kevättalvina
translative kevättalveksi kevättalviksi
abessive kevättalvetta kevättalvitta
instructive kevättalvin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of kevättalvi (Kotus type 7/ovi, no gradation)

Further reading

edit