kinti
Guinea-Bissau Creole edit
Etymology edit
From Portuguese quente. Cognate with Kabuverdianu kenti.
Adjective edit
kinti
Hungarian edit
Etymology edit
kint (“outside”) + -i (adjective-forming suffix)
Pronunciation edit
Adjective edit
kinti (not comparable)
Declension edit
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | kinti | kintiek |
accusative | kintit | kintieket |
dative | kintinek | kintieknek |
instrumental | kintivel | kintiekkel |
causal-final | kintiért | kintiekért |
translative | kintivé | kintiekké |
terminative | kintiig | kintiekig |
essive-formal | kintiként | kintiekként |
essive-modal | — | — |
inessive | kintiben | kintiekben |
superessive | kintin | kintieken |
adessive | kintinél | kintieknél |
illative | kintibe | kintiekbe |
sublative | kintire | kintiekre |
allative | kintihez | kintiekhez |
elative | kintiből | kintiekből |
delative | kintiről | kintiekről |
ablative | kintitől | kintiektől |
non-attributive possessive - singular |
kintié | kintieké |
non-attributive possessive - plural |
kintiéi | kintiekéi |
Further reading edit
- kinti in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN