liminaris
Latin Edit
Etymology Edit
From līmen (“threshold”) + -āris.
Pronunciation Edit
- (Classical) IPA(key): /liː.miˈnaː.ris/, [lʲiːmɪˈnäːrɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /li.miˈna.ris/, [limiˈnäːris]
Adjective Edit
līmināris (neuter līmināre); third-declension two-termination adjective
Declension Edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | līmināris | līmināre | līminārēs | līmināria | |
Genitive | līmināris | līminārium | |||
Dative | līminārī | līmināribus | |||
Accusative | līminārem | līmināre | līminārēs līminārīs |
līmināria | |
Ablative | līminārī | līmināribus | |||
Vocative | līmināris | līmināre | līminārēs | līmināria |
Descendants Edit
- English: liminal
- Galician: limiar
- Catalan: limbrar
- Italian: liminare
- Portuguese: liminar, limiar, Lumiar
- Spanish: liminar
References Edit
- “liminaris”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “liminaris”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- liminaris in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- liminaris in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette