mæting
Icelandic edit
Etymology edit
From mæta (“to meet, encounter”) + -ing.
Noun edit
mæting f (genitive singular mætingar, no plural)
Declension edit
declension of mæting
f-s1 | singular | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | mæting | mætingin |
accusative | mætingu | mætinguna |
dative | mætingu | mætingunni |
genitive | mætingar | mætingarinnar |