maður

See also: madur and madûr

Faroese

Etymology

Inherited from Old Norse maðr, from Proto-Germanic *mann-, probably ultimately from Proto-Indo-European *mánu- (“person”), *man-.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmɛaːvʊɹ/
  • (Fugloy) IPA^(key): [mɛːvʊɹ]
• Rhymes: -ɛaːvʊɹ
• Homophone: magur

Noun

maður m (genitive singular mans, plural menn)

1. man, male
2. husband
3. human being, people, man (generic)
4. sailor
5. member of a group
6. (chess) chessman (except pawns)

Declension

Declension of maður (m41)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	maður	maðurin	menn	menninir
accusative	mann	mannin	menn	menninar
dative	manni	manninum	monnum	monnunum
genitive	mans	mansins	manna	mannanna

Antonyms

• (antonym(s) of “man, male”): kvinna
• (antonym(s) of “husband”): kona

Hyponyms

• aðalsmaður
• brotsmaður
• bønarmaður
• ferðamaður
• fiskimaður
• formaður
• hermaður
• illgerðamaður
• javnaðarmaður
• listamaður
• løgmaður
• løgreglumaður
• løgtingsmaður
• málsmaður
• oddamaður
• ránsmaður
• sagarmaður
• sendimaður
• seyðamaður
• sjómaður
• starvsmaður
• sølumaður
• tingmaður
• umboðsmaður
• umsjónarmaður
• upphavsmaður
• vísindamaður

Icelandic

Alternative forms

• mann (archaic, obsolete, 14th-17th/18th c.)

Etymology

Inherited from Old Norse maðr, from Proto-Germanic *mann-, probably ultimately from Proto-Indo-European *mánu- (“person”), *man-.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmaðʏr/, [ˈmäːð̠˕ʏr̥]

  Audio (Iceland, Kópavogur):

  (file)

  Rhymes: -aːðʏr

Noun

maður m (genitive singular manns, nominative plural menn)

1. human being, person, humanity, mankind, man (generic)

   Synonym: manneskja

   Það tilheyrir náttúru mannsins að hata þá sem hann hefur sært.

   It's a part of nature of man to hate those that he has hurt.

   • Timothy 2:11-12 (English, Icelandic)
2. man, adult male individual

   Synonyms: karlmaður, karl

   Ég sá mann úti á götu.

   I saw a man out on the street

   Þá sendi Benhadad menn til að njósna. Þeir sögðu honum svo frá: "Menn fara út frá Samaríu."

   and Ben-hadad sent out, and they told him, saying, There are men come out of Samaria. 1 Kings 20:17

3. (mainly used with a definite article) husband

   Synonym: eiginmaður

   Þetta er Geir, maðurinn minn.

   This is Geir, my husband.

4. (chess) chess piece, chessman

   Synonyms: taflmaður, karl

   Færðu manninn þinn.

   Move your piece.

Declension

Declension of maður (masculine irreg-stem)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	maður	maðurinn	menn	mennirnir
accusative	mann	manninn	menn	mennina
dative	manni	manninum	mönnum	mönnunum
genitive	manns	mannsins	manna	mannanna

Derived terms

• apamaður
• árásarmaður
• besti vinur mannsins
• blámaður
• búmaður
• eiginmaður
• ekkjumaður
• flugmaður
• flutningsmaður
• formaður
• galdramaður
• glæpamaður
• gull af manni
• gullgerðarmaður
• herramaður
• herramannsmatur
• kaupmaður
• maður er manns gaman
• mannlegur
• mannorð
• mannrán
• mannræningi
• mannsmynd
• sjómaður
• spámaður
• stjórnmálamaður
• stuðningsmaður
• sundmaður
• talsmaður
• tónlistarmaður
• töframaður
• umboðsmaður
• villimaður
• yfirmaður
• þingmaður

References

• Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)
• Kristín Bjarnadóttir, editor (2002–2025), “maður”, in Beygingarlýsing íslensks nútímamáls [The Database of Modern Icelandic Inflection] (in Icelandic), Reykjavík: The Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies
• Mörður Árnason (2019) Íslensk orðabók, 5th edition, Reykjavík: Forlagið
• “maður” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)

Pronoun

maður m (genitive singular manns, no plural)

1. one, you

   Maður gerir þetta svona.

   You do it like this./One does it like this.

   Manni líður eins og maður sé að taka crazy pills.

   One feels like one's taking crazy pills.

Usage notes

• The pronoun maður declines as the noun, but cannot take the definite article.
• It is placed in a clause in the same way as the noun, but the difference is in the stress: as a pronoun, it never takes the main stress in a sentence.
• It also cannot be substituted with the pronoun hann due to being a pronoun itself. Usage of þú for the fourth person is proscribed.

Declension

Declension of maður (sg-only masculine irreg-stem)

indefinite singular
nominative	maður
accusative	mann
dative	manni
genitive	manns

Derived terms

• maður veit aldrei (“one never knows”)
• koma til dyranna eins og maður er klæddur

See also

• eiginkona
• kona

References

• Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)
• Kristín Bjarnadóttir, editor (2002–2025), “maður”, in Beygingarlýsing íslensks nútímamáls [The Database of Modern Icelandic Inflection] (in Icelandic), Reykjavík: The Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies
• Mörður Árnason (2019) Íslensk orðabók, 5th edition, Reykjavík: Forlagið
• “maður” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)