maður
Faroese edit
Etymology edit
From Old Norse maðr, from Proto-Germanic *mann-, probably ultimately from Proto-Indo-European *mánu- (“person”), *man-.
Pronunciation edit
Noun edit
maður m (genitive singular mans, plural menn)
Declension edit
m41 | Singular | Plural | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | maður | maðurin | menn | menninir |
Accusative | mann | mannin | menn | menninar |
Dative | manni | manninum | monnum | monnunum |
Genitive | mans | mansins | manna | mannanna |
Antonyms edit
Hyponyms edit
Icelandic edit
Etymology edit
From Old Norse maðr, from Proto-Germanic *mann-, probably ultimately from Proto-Indo-European *mánu- (“person”), *man-.
Pronunciation edit
Noun edit
maður m (genitive singular manns, nominative plural menn)
- human being, person, humanity, mankind
- Það tilheyrir náttúru mannsins að hata þá sem hann hefur sært.
- It belongs to human nature to hate those that he has hurt.
- man, adult male individual
- Ég sá mann úti á götu.
- I saw a man out on the street
- Konan á að læra í kyrrþey, í allri undirgefni. Ekki leyfi ég konu að kenna eða taka sér vald yfir manninum, heldur á hún að vera kyrrlát.
- A woman should learn in quietness and full submission. I do not permit a woman to teach or to have authority over a man; she must be silent.
- (mainly used with a definite article) husband
- Þetta er Geir, maðurinn minn.
- This is Geir, my husband.
- (chess) chess piece, chessman
- Færðu manninn þinn.
- Move your piece.
Declension edit
declension of maður
Synonyms edit
Derived terms edit
- apamaður
- árásarmaður
- besti vinur mannsins
- blámaður
- búmaður
- eiginmaður
- ekkjumaður
- flugmaður
- flutningsmaður
- formaður
- galdramaður
- glæpamaður
- gull af manni
- gullgerðarmaður
- herramaður
- herramannsmatur
- kaupmaður
- maður er manns gaman
- mannlegur
- mannorð
- mannrán
- mannræningi
- mannsmynd
- sjómaður
- spámaður
- stjórnmálamaður
- stuðningsmaður
- sundmaður
- talsmaður
- tónlistarmaður
- töframaður
- umboðsmaður
- villimaður
- yfirmaður
- þingmaður
Pronoun edit
maður
Usage notes edit
The pronoun maður declines as the noun, but cannot take the definite article. It is placed in a clause in the same way as the noun, but the difference is in the stress: as a pronoun, it never takes the main stress in a sentence. It also cannot be substituted with the pronoun hann due to being a pronoun itself.
Derived terms edit
- maður veit aldrei (“one never knows”)
- koma til dyranna eins og maður er klæddur