marcar
AsturianEdit
VerbEdit
marcar (first-person singular indicative present marco, past participle marcáu)
- to mark
- to write down
- to dial
- to show, say, read (a measurement)
- to mark (in sports)
- to scar (emotionally)
ConjugationEdit
CatalanEdit
EtymologyEdit
From marca + -ar or from Vulgar Latin *marcāre, of Germanic origin.
PronunciationEdit
- (Balearic) IPA(key): /məɾˈka/
- (Central) IPA(key): /mərˈka/
- (Valencian) IPA(key): /maɾˈkaɾ/
- Rhymes: -a(ɾ)
VerbEdit
marcar (first-person singular present marco, past participle marcat)
ConjugationEdit
infinitive | marcar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | marcant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | marcat | marcada | |||||
plural | marcats | marcades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | marco | marques | marca | marquem | marqueu | marquen | |
imperfect | marcava | marcaves | marcava | marcàvem | marcàveu | marcaven | |
future | marcaré | marcaràs | marcarà | marcarem | marcareu | marcaran | |
preterite | marquí | marcares | marcà | marcàrem | marcàreu | marcaren | |
conditional | marcaria | marcaries | marcaria | marcaríem | marcaríeu | marcarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | marqui | marquis | marqui | marquem | marqueu | marquin | |
imperfect | marqués | marquessis | marqués | marquéssim | marquéssiu | marquessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | marca | marqui | marquem | marqueu | marquin |
Derived termsEdit
Related termsEdit
Further readingEdit
- “marcar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “marcar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “marcar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “marcar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
GalicianEdit
PronunciationEdit
Etymology 1Edit
From Medieval Latin marcāre, from Medieval Latin marco, frequent in local documents since the 9th century together with its derivatives marcar and demarcar (“to demarcate”). Given its early local documentation, with this meaning ("to delimit") it is not a borrowing from Italian, but from Gothic or Suevic,[1] from Proto-Germanic *markō (“boundary, region”), from Proto-Indo-European *merǵ- (“boundary, border”).
VerbEdit
marcar (first-person singular present marco, first-person singular preterite marquei, past participle marcado)
- (dated) to demarcate, delimit
- 1273, Miguel Romaní (ed.), La colección diplomática de Santa María de Oseira (1025-1310). 3 vols. Santiago: Tórculo Edicións (1989, 1989, 1993), page 387:
- vendemus et outorgamus uno tallo de herdade, o qual esta marcado per marcos ontre a casa de Pedro Perez et o lagar que esta ante o celeyro de Fernan Ares
- We sell and give a patch of land which is delimited by boundary stones in between the house of Pedro Pérez and the wine press before the granary of Fernán Ares
- 1862, anonymous, Album de la Caridad. A Coruña: Imprenta del Hospicio Provincial, page 267:
- Pois a renda temos paga, / E o tarreo ben marcado
- Since we had paid our rent, and the terrain is correctly delimited
- 1273, Miguel Romaní (ed.), La colección diplomática de Santa María de Oseira (1025-1310). 3 vols. Santiago: Tórculo Edicións (1989, 1989, 1993), page 387:
ConjugationEdit
- Note: marc- are changed to marqu- before front vowels (e).
Derived termsEdit
Etymology 2Edit
Borrowed from Italian marcare (“to put a mark”).
VerbEdit
marcar (first-person singular present marco, first-person singular preterite marquei, past participle marcado)
ConjugationEdit
- Note: marc- are changed to marqu- before front vowels (e).
ReferencesEdit
- “marcar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “marcar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “marcar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “marcar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991) Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
- ^ Rivas Quintas, Eligio (2015). Dicionario etimolóxico da lingua galega. Santiago de Compostela: Tórculo, s.v. marco.
InterlinguaEdit
VerbEdit
marcar
- to mark
ConjugationEdit
infinitive | marcar | ||
---|---|---|---|
participle | present | perfect | |
marcante | marcate | ||
active | simple | perfect | |
present | marca | ha marcate | |
past | marcava | habeva marcate | |
future | marcara | habera marcate | |
conditional | marcarea | haberea marcate | |
imperative | marca | ||
passive | simple | perfect | |
present | es marcate | ha essite marcate | |
past | esseva marcate | habeva essite marcate | |
future | essera marcate | habera essite marcate | |
conditional | esserea marcate | haberea essite marcate | |
imperative | sia marcate |
PortugueseEdit
EtymologyEdit
From marca + -ar or from Italian marcare.
PronunciationEdit
- Hyphenation: mar‧car
VerbEdit
marcar (first-person singular present marco, first-person singular preterite marquei, past participle marcado)
- to mark
- (sports) to score
- to show (give a time)
- (sports) to mark, man-mark
- to set (a time or a tone)
- inflection of marcar:
ConjugationEdit
1Brazil.
2Portugal.
SpanishEdit
EtymologyEdit
From marca + -ar or from Italian marcare.
PronunciationEdit
VerbEdit
marcar (first-person singular present marco, first-person singular preterite marqué, past participle marcado)
- to mark, to set
- marcar el ritmo ― to set the pace
- to write down, jot down
- (sports) to mark
- to show, read, say (of a measuring device)
- to beat, make (a rhythm)
- to dial
- to frame
- (reflexive, Spain) to fancy, have a hankering for
ConjugationEdit
infinitive | marcar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | marcando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | marcado | marcada | |||||
plural | marcados | marcadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | marco | marcastú marcásvos |
marca | marcamos | marcáis | marcan | |
imperfect | marcaba | marcabas | marcaba | marcábamos | marcabais | marcaban | |
preterite | marqué | marcaste | marcó | marcamos | marcasteis | marcaron | |
future | marcaré | marcarás | marcará | marcaremos | marcaréis | marcarán | |
conditional | marcaría | marcarías | marcaría | marcaríamos | marcaríais | marcarían | |
subjunctive | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | marque | marquestú marquésvos2 |
marque | marquemos | marquéis | marquen | |
imperfect (ra) |
marcara | marcaras | marcara | marcáramos | marcarais | marcaran | |
imperfect (se) |
marcase | marcases | marcase | marcásemos | marcaseis | marcasen | |
future1 | marcare | marcares | marcare | marcáremos | marcareis | marcaren | |
imperative | — | tú vos |
usted | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes | |
affirmative | marcatú marcávos |
marque | marquemos | marcad | marquen | ||
negative | no marques | no marque | no marquemos | no marquéis | no marquen |
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
Derived termsEdit
Related termsEdit
Further readingEdit
- “marcar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014