margotać

Polish

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium. Particularly: “probably onomatopoeic”)

Pronunciation

• (Masovia):
  • (Near Masovian) IPA^(key): /marˈɡɔtat͡ɕ/

Verb

margotać impf

1. (intransitive, Near Masovian) to mutter (to say quietly or under one's breath)

   Synonym: mruczeć

Further reading

• Władysław Matlakowski (1891) “margotać”, in “Zbiór wyrazów ludowych dawnej ziemi czerskiej”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 365