megalapozott
Hungarian edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
megalapozott
Participle edit
megalapozott
Adjective edit
megalapozott (comparative megalapozottabb, superlative legmegalapozottabb)
- founded, well-founded, having a basis, substantiated
Declension edit
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | megalapozott | megalapozottak |
accusative | megalapozottat | megalapozottakat |
dative | megalapozottnak | megalapozottaknak |
instrumental | megalapozottal | megalapozottakkal |
causal-final | megalapozottért | megalapozottakért |
translative | megalapozottá | megalapozottakká |
terminative | megalapozottig | megalapozottakig |
essive-formal | megalapozottként | megalapozottakként |
essive-modal | — | — |
inessive | megalapozottban | megalapozottakban |
superessive | megalapozotton | megalapozottakon |
adessive | megalapozottnál | megalapozottaknál |
illative | megalapozottba | megalapozottakba |
sublative | megalapozottra | megalapozottakra |
allative | megalapozotthoz | megalapozottakhoz |
elative | megalapozottból | megalapozottakból |
delative | megalapozottról | megalapozottakról |
ablative | megalapozottól | megalapozottaktól |
non-attributive possessive - singular |
megalapozotté | megalapozottaké |
non-attributive possessive - plural |
megalapozottéi | megalapozottakéi |
Derived terms edit
Further reading edit
- megalapozott in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN