Dutch

edit

Etymology

edit

Compound of melk (milk) +‎ muil (muzzle, face); compare milksop.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈmɛlkmœy̯l/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: melk‧muil

Noun

edit

melkmuil m (plural melkmuilen, diminutive melkmuiltje n)

  1. an immature person, notably an ignorant novice; greenhorn