menetmek

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish منع ایتمك (menʿ itmek, etmek, “to prevent, to forbid”), equivalent to compound of men (“an act of forbidding, preventing”) +‎ etmek (“to do, to make”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmen.et.mec/
• Hyphenation: men‧et‧mek

Verb

menetmek (third-person singular simple present meneder)

1. (transitive, with dative or ablative) To forbid from, to prohibit, to disallow.

   Synonyms: yasaklamak, yasak etmek

   Mahkeme zanlıyı ülke dışına çıkmaktan menetti. ― The court forbade the suspect from leaving the country.

   Mahkeme zanlıya ülke dışına çıkmayı menetti. ― The court forbade the suspect from leaving the country.

2. (transitive, with dative or ablative) To prevent from, to hinder.

Conjugation

Conjugation of menetmek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			menetmek
impersonal participle	imperfective		meneden
	perfective		menetmiş
	prospective		menedecek
personal participle	non-prospective		menettiğim	menettiğin	menettiği	menettiğimiz	menettiğiniz	menettikleri
	prospective		menedeceğim	menedeceğin	menedeceği	menedeceğimiz	menedeceğiniz	menedecekleri
verbal noun			menetme
way of doing			menediş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	menederim	menedersin	meneder	menederiz	menedersiniz	menederler
		imperfective	menediyorum	menediyorsun	menediyor	menediyoruz	menediyorsunuz	menediyorlar
	past	perfective	menettim	menettin	menetti	menettik	menettiniz	menettiler
		imperfective	menediyordum	menediyordun	menediyordu	menediyorduk	menediyordunuz	menediyorlardı (or menediyordular)
	future		menedeceğim	menedeceksin	menedecek	menedeceğiz	menedeceksiniz	menedecekler
inferential	perfective		menetmişim	menetmişsin	menetmiş	menetmişiz	menetmişsiniz	menetmişler
	aorist		menedermişim	menedermişsin	menedermiş	menedermişiz	menedermişsiniz	menederlermiş (or menedermişlar)
	imperfective		menediyormuşum	menediyormuşsun	menediyormuş	menediyormuşuz	menediyormuşsunuz	menediyorlarmış
conditional	simple		menetsem	menetsen	menetse	menetsek	menetseniz	menetseler
	perfective		menetseydim	menetseydin	menetseydi	menetseydik	menetseydiniz	menetseydiler
optative			menedeyim	menedesin	menede	menedelim	menedesiniz	menedeler
progressive			menetmekteyim	menetmektesin	menetmekte	menetmekteyiz	menetmektesiniz	menetmekteler
necessitative			menetmeliyim	menetmelisin	menetmeli	menetmeliyiz	menetmelisiniz	menetmeliler
imperative				menet	menetsin		menedin (or menediniz)	menetsinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	meneder miyim?	meneder misin?	meneder mi?	meneder miyiz?	meneder misiniz?	menederler mi?
		imperfective	menediyor muyum?	menediyor musun?	menediyor mu?	menediyor muyuz?	menediyor musunuz?	menediyorlar mı?
	past	perfective	menettim mi?	menettin mi?	menetti mi?	menettik mi?	menettiniz mi?	menettiler mi?
		imperfective	menediyor muydum?	menediyor muydun?	menediyor muydu?	menediyor muyduk?	menediyor muydunuz?	menediyorlar mıydı?
	future		menedecek miyim?	menedecek misin?	menedecek mi?	menedecek miyiz?	menedecek misiniz?	menedecekler mi?
inferential	perfective		menetmiş miyim?	menetmiş misin?	menetmiş mi?	menetmiş miyiz?	menetmiş misiniz?	menetmişler mi?
	aorist		meneder miymişim?	meneder miymişsin?	meneder miymiş?	meneder miymişiz?	meneder miymişsiniz?	menederler miymiş?
	imperfective		menediyor muymuşum?	menediyor muymuşsun?	menediyor muymuş?	menediyor muymuşuz?	menediyor muymuşsunuz?	menediyorlar mıymış?
conditional	simple		menetsem mi?	menetsen mi?	menetse mi?	menetsek mi?	menetseniz mi?	menetseler mi?
	perfective		menetse miydim?	menetse miydin?	menetse miydi?	menetse miydik?	menetse miydiniz?	menetseler miydi?
progressive			menetmekte miyim?	menetmekte misin?	menetmekte mi?	menetmekte miyiz?	menetmekte misiniz?	menetmekteler mi?
necessitative			menetmeli miyim?	menetmeli misin?	menetmeli mi?	menetmeli miyiz?	menetmeli misiniz?	menetmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			menetmemek
impersonal participle	imperfective		menetmeyen
	perfective		menetmemiş
	prospective		menetmeyecek
personal participle	non-prospective		menetmediğim	menetmediğin	menetmediği	menetmediğimiz	menetmediğiniz	menetmedikleri
	prospective		menetmeyeceğim	menetmeyeceğin	menetmeyeceği	menetmeyeceğimiz	menetmeyeceğiniz	menetmeyecekleri
verbal noun			menetmeme
way of doing			menetmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	menetmem	menetmezsin	menetmez	menetmeyiz	menetmezsiniz	menetmezler
		imperfective	menetmiyorum	menetmiyorsun	menetmiyor	menetmiyoruz	menetmiyorsunuz	menetmiyorlar
	past	perfective	menetmedim	menetmedin	menetmedi	menetmedik	menetmediniz	menetmediler
		imperfective	menetmiyordum	menetmiyordun	menetmiyordu	menetmiyorduk	menetmiyordunuz	menetmiyorlardı
	future		menetmeyeceğim	menetmeyeceksin	menetmeyecek	menetmeyeceğiz	menetmeyeceksiniz	menetmeyecekler
inferential	perfective		menetmemişim	menetmemişsin	menetmemiş	menetmemişiz	menetmemişsiniz	menetmemişler
	aorist		menetmezmişim	menetmezmişsin	menetmezmiş	menetmezmişiz	menetmezmişsiniz	menetmezlermiş
	imperfective		menetmiyormuşum	menetmiyormuşsun	menetmiyormuş	menetmiyormuşuz	menetmiyormuşsunuz	menetmiyorlarmış
conditional	simple		menetmesem	menetmesen	menetmese	menetmesek	menetmeseniz	menetmeseler
	perfective		menetmeseydim	menetmeseydin	menetmeseydi	menetmeseydik	menetmeseydiniz	menetmeseydiler
optative			menetmeyeyim	menetmeyesin	menetmeye	menetmeyelim	menetmeyesiniz	menetmeyeler
progressive			menetmemekteyim	menetmemektesin	menetmemekte	menetmemekteyiz	menetmemektesiniz	menetmemekteler
necessitative			menetmemeliyim	menetmemelisin	menetmemeli	menetmemeliyiz	menetmemelisiniz	menetmemeliler
imperative				menetme	menetmesin		menetmeyin (or menetmeyiniz)	menetmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	menetmez miyim?	menetmez misin?	menetmez mi?	menetmez miyiz?	menetmez misiniz?	menetmezler mi?
		imperfective	menetmiyor muyum?	menetmiyor musun?	menetmiyor mu?	menetmiyor muyuz?	menetmiyor musunuz?	menetmiyorlar mı?
	past	perfective	menetmedim mi?	menetmedin mi?	menetmedi mi?	menetmedik mi?	menetmediniz mi?	menetmediler mi?
		imperfective	menetmiyor muydum?	menetmiyor muydun?	menetmiyor muydu?	menetmiyor muyduk?	menetmiyor muydunuz?	menetmiyorlar mıydı?
	future		menetmeyecek miyim?	menetmeyecek misin?	menetmeyecek mi?	menetmeyecek miyiz?	menetmeyecek misiniz?	menetmeyecekler mi?
inferential	perfective		menetmemiş miyim?	menetmemiş misin?	menetmemiş mi?	menetmemiş miyiz?	menetmemiş misiniz?	menetmemişler mi?
	aorist		menetmez miymişim?	menetmez miymişsin?	menetmez mimiş?	menetmez miymişiz?	menetmez miymişsiniz?	menetmezler miymiş?
	imperfective		menetmiyor muymuşum?	menetmiyor muymuşsun?	menetmiyor muymuş?	menetmiyor muymuşuz?	menetmiyor muymuşsunuz?	menetmiyorlar mıymış?
conditional	simple		menetmesem mi?	menetmesen mi?	menetmese mi?	menetmesek mi?	menetmeseniz mi?	menetmeseler mi?
	perfective		menetmese miydim?	menetmese miydin?	menetmese miydi?	menetmese miydik?	menetmese miydiniz?	menetmeseler miydi?
progressive			menetmemekte miyim?	menetmemekte misin?	menetmemekte mi?	menetmemekte miyiz?	menetmemekte misiniz?	menetmemekteler mi?
necessitative			menetmemeli miyim?	menetmemeli misin?	menetmemeli mi?	menetmemeli miyiz?	menetmemeli misiniz?	menetmemeliler mi?

Further reading

• “menetmek”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu