mezereon
See also: mézéréon
English edit
Etymology edit
From Medieval Latin mezereon, mezereum, from Arabic مَازَرْيُون (māzaryūn).
Pronunciation edit
Noun edit
mezereon (countable and uncountable, plural mezereons)
- An ornamental shrub, Daphne mezereum, having purple flowers and bright red fruit.
- Synonyms: February daphne, mezereum, spurge olive
- 1824, Walter Savage Landor, “Conversation II. Lord Brooke and Sir Philip Sidney.”, in Imaginary Conversations of Literary Men and Statesmen, volume I, London: […] Taylor and Hessey, […], →OCLC, pages 18–19:
- We, Greville, are happy in these parks and forests: we were happy in my close winter-walk of box and laurustinus and mezereon. In our earlier days did we not emboss our bosoms with the crocusses, and shake them almost unto shedding with our transports!
- The dried bark of this plant, once used as a vesicant.
Alternative forms edit
Translations edit
shrub
|
Latin edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From Arabic مَازَرْيُون (māzaryūn).
Noun edit
mezereon n (indeclinable)
- (Medieval Latin, New Latin) mezereon, spurge-olive (Daphne mezereum)
- 1317, Matthaeus Silvaticus, Opus Pandectarum Medicinae, Venice, published 1540, page 45:
- a. 1561, أبو زكريا يحيى بن ماسويه [Abū Zakarīyā Yaḥyā Ibn Māsawayh] (Mesua), Mesuæ Græcorum ac Arabum clarissimi medici Opera quae extant omnia, Venice, published 1561, page 2 of fol. 462:
- a. 1568, أبو زكريا يحيى بن ماسويه [Abū Zakarīyā Yaḥyā Ibn Māsawayh] (Mesua), Mesuæ medici clarissimi Opera, a Joanne Costa medico laudensi nunc recognita, & aucta adnotationibus, quibus à recentiorum calumniis divinus hic scriptor vendicatur.[1], Venice, published 1568, page 140:
- a. 1568, أبو زكريا يحيى بن ماسويه [Abū Zakarīyā Yaḥyā Ibn Māsawayh] (Mesua), Mesuæ medici clarissimi Opera, a Joanne Costa medico laudensi nunc recognita, & aucta adnotationibus, quibus à recentiorum calumniis divinus hic scriptor vendicatur.[2], Venice, published 1568, page 177:
- a. 1568, أبو زكريا يحيى بن ماسويه [Abū Zakarīyā Yaḥyā Ibn Māsawayh] (Mesua), Mesuæ medici clarissimi Opera, a Joanne Costa medico laudensi nunc recognita, & aucta adnotationibus, quibus à recentiorum calumniis divinus hic scriptor vendicatur.[3], Venice, published 1568, page 198: