miregi

Esperanto

Etymology

From miri +‎ -eg-.

Pronunciation

• IPA^(key): [mirˈeɡi]
• Rhymes: -eɡi
• Hyphenation: mir‧eg‧i

Verb

miregi (present miregas, past miregis, future miregos, conditional miregus, volitive miregu)

1. (intransitive) to be amazed, astonished

Conjugation

Conjugation of miregi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		miregas		miregis		miregos
active participle		mireganta	miregantaj	mireginta	miregintaj	miregonta	miregontaj
	acc.	miregantan	miregantajn	miregintan	miregintajn	miregontan	miregontajn
nominal active participle		mireganto	miregantoj	mireginto	miregintoj	miregonto	miregontoj
	acc.	mireganton	miregantojn	mireginton	miregintojn	miregonton	miregontojn
adverbial active participle		miregante		mireginte		miregonte

infinitive		miregi						imperative		miregu						conditional		miregus