mondaard

Dutch edit

Etymology edit

Equivalent to mond (“mouth”) +‎ aard (“nature, character”). Cognate to German Mundart.

Noun edit

mondaard m (plural mondaarden, diminutive mondaardje n)

(dated) dialect
- 1648, Jan de Brune de Jonge, Wetsteen der Vernuften: in een andere mondaart of dialectus [1]
  in another dialect or dialectus
  (please add an English translation of this quotation)
- 1790, Hans Spek (editor), Het leven van Tyll Uilenspiegel [The Life of Till Eulenspiegel], p. 8 [2]:
  Verder is het den Silezischen of Saxischen mondäart eigen den vocaal of klinkletter E, voor den laatsten L niet duidlyk te laten hooren (...)
  Furthermore, it is a characteristic of the Silesian or Saxon dialect to not clearly pronounce the vocal or vowel E before a final L
- 1929, Jul. Persyn, Vondel's Deensche reizen: Alle Amagers kennen Deensch; maar ondereen spreken zij hunne moedertaal, die eigentlijk eene Hollandsche mondaard is (...) [3]
  All inhabitants of Amager know how to speak Danish, but amongst themselves they speak their native language, which is in fact a Dutch dialect (...)
  (please add an English translation of this quotation)
- 2006: Djoake is geen eigenlijke bijnaam, maar een aanpassing aan de Lisseweegse mondaard voor de naam Jacobs. [4]
  Djoake is not really a nickname, but an adaptation of the name Jacobs to the dialect of Lissewege.
  (please add an English translation of this quotation)
- 2012: Woorden (...) wij galmden ze terug, en over en weer ontstond er taal, een slinger van woorden door de tijd, een slinger van taal door de wereld, van mond tot mondaard. [5]
  Words (...) we echoed them back, and back and again a language sprang forth, a pendulum of words throughout time, a pendulum of language throughout the world, from mouth to dialect.
  (please add an English translation of this quotation)

Synonyms edit

dialect, streektaal, patois