mordomo
Galician edit
Etymology edit
From Old Galician-Portuguese, from Late Latin maior domus (“steward”), from Latin māior (“main, principal”) + genitive singular of domus (“household”). Cognate with Portuguese mordomo and Spanish mayordomo.
Pronunciation edit
Noun edit
mordomo m (plural mordomos)
- (historical) steward
- 1339, J. L. Novo Cazón, editor, El priorato santiaguista de Vilar de Donas en la Edad Media (1194-1500), A Coruña: Fundación Barrié, page 281:
- Fernando Eanes, mordomo do couto de San Fis
- Fernando Eanes, steward of the fiefdom of San Fis
- butler
Derived terms edit
References edit
- “mordomo” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “mordomo” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “mordomo” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “mordomo” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
Portuguese edit
Etymology edit
From Old Galician-Portuguese moordomo, mayordomo, from Late Latin maior domus (“steward”), from Latin māior (“main, principal”) + genitive singular of domus (“household”).
Pronunciation edit
- Hyphenation: mor‧do‧mo
Noun edit
mordomo m (plural mordomos)