mutina
See also: Mutina
Estonian edit
Noun edit
mutina
Finnish edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Noun edit
mutina
Declension edit
Inflection of mutina (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | mutina | mutinat | ||
genitive | mutinan | mutinoiden mutinoitten | ||
partitive | mutinaa | mutinoita | ||
illative | mutinaan | mutinoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | mutina | mutinat | ||
accusative | nom. | mutina | mutinat | |
gen. | mutinan | |||
genitive | mutinan | mutinoiden mutinoitten mutinainrare | ||
partitive | mutinaa | mutinoita | ||
inessive | mutinassa | mutinoissa | ||
elative | mutinasta | mutinoista | ||
illative | mutinaan | mutinoihin | ||
adessive | mutinalla | mutinoilla | ||
ablative | mutinalta | mutinoilta | ||
allative | mutinalle | mutinoille | ||
essive | mutinana | mutinoina | ||
translative | mutinaksi | mutinoiksi | ||
abessive | mutinatta | mutinoitta | ||
instructive | — | mutinoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading edit
- “mutina”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-01
Etymology 2 edit
Noun edit
mutina
Anagrams edit
French edit
Pronunciation edit
Verb edit
mutina
- third-person singular past historic of mutiner