Hungarian edit

Etymology edit

From German Nerz, from Upper Sorbian nórc.

Pronunciation edit

Noun edit

nyérc (plural nyércek)

  1. mink (a small carnivore)
    Synonym: nerc

Declension edit

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative nyérc nyércek
accusative nyércet nyérceket
dative nyércnek nyérceknek
instrumental nyérccel nyércekkel
causal-final nyércért nyércekért
translative nyérccé nyércekké
terminative nyércig nyércekig
essive-formal nyércként nyércekként
essive-modal
inessive nyércben nyércekben
superessive nyércen nyérceken
adessive nyércnél nyérceknél
illative nyércbe nyércekbe
sublative nyércre nyércekre
allative nyérchez nyércekhez
elative nyércből nyércekből
delative nyércről nyércekről
ablative nyérctől nyércektől
non-attributive
possessive - singular
nyércé nyérceké
non-attributive
possessive - plural
nyércéi nyércekéi
Possessive forms of nyérc
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. nyércem nyérceim
2nd person sing. nyérced nyérceid
3rd person sing. nyérce nyércei
1st person plural nyércünk nyérceink
2nd person plural nyércetek nyérceitek
3rd person plural nyércük nyérceik

Further reading edit

  • nyérc in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN