obowiązkowy

Polish

Etymology

From obowiązek +‎ -owy.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.bɔ.vjɔw̃sˈkɔ.vɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: o‧bo‧wiąz‧ko‧wy

Adjective

obowiązkowy (comparative bardziej obowiązkowy, superlative najbardziej obowiązkowy, adverb obowiązkowo)

1. (not comparable) mandatory, obligatory

   Synonyms: obligatoryjny, przymusowy

2. dutiful, conscientious

   Synonyms: sumienny, rzetelny

Declension

Declension of obowiązkowy

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	obowiązkowy		obowiązkowe	obowiązkowa	obowiązkowi	obowiązkowe
genitive	obowiązkowego			obowiązkowej	obowiązkowych
dative	obowiązkowemu				obowiązkowym
accusative	obowiązkowego	obowiązkowy	obowiązkowe	obowiązkową	obowiązkowych	obowiązkowe
instrumental	obowiązkowym				obowiązkowymi
locative				obowiązkowej	obowiązkowych

Derived terms

• obowiązkowość

 

Related terms

• obowiązujący
• obowiązywać

 

Further reading

• obowiązkowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obowiązkowy in Polish dictionaries at PWN