onderrichten
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch onderrichten. Equivalent to onder- + richten.
Pronunciation edit
Verb edit
onderrichten
- (transitive) to teach, to educate
- Synonym: onderwijzen
- De docent onderrichtte de studenten over de basisprincipes van wiskunde.
- The teacher taught the students the basics of mathematics.
- Het is belangrijk om kinderen goed te onderrichten en hen de nodige kennis en vaardigheden bij te brengen.
- It is important to educate children well and impart them with the necessary knowledge and skills.
- De universiteit heeft een team van ervaren professoren die verschillende vakken onderrichten aan de studenten.
- The university has a team of experienced professors who teach various subjects to the students.
Inflection edit
| Inflection of onderrichten (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | onderrichten | |||
| past singular | onderrichtte | |||
| past participle | onderricht | |||
| infinitive | onderrichten | |||
| gerund | onderrichten n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | onderricht | onderrichtte | ||
| 2nd person sing. (jij) | onderricht | onderrichtte | ||
| 2nd person sing. (u) | onderricht | onderrichtte | ||
| 2nd person sing. (gij) | onderricht | onderrichtte | ||
| 3rd person singular | onderricht | onderrichtte | ||
| plural | onderrichten | onderrichtten | ||
| subjunctive sing.1 | onderrichte | onderrichtte | ||
| subjunctive plur.1 | onderrichten | onderrichtten | ||
| imperative sing. | onderricht | |||
| imperative plur.1 | onderricht | |||
| participles | onderrichtend | onderricht | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms edit
Descendants edit
- Afrikaans: onderrig
- Negerhollands: onderricht, onderrigt