opmerkelijk

Dutch

Etymology

From opmerken +‎ -lijk.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

opmerkelijk (comparative opmerkelijker, superlative opmerkelijkst)

1. remarkable

Declension

Declension of opmerkelijk
uninflected	opmerkelijk
inflected	opmerkelijke
comparative	opmerkelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		opmerkelijk	opmerkelijker	het opmerkelijkst het opmerkelijkste
indefinite	m./f. sing.	opmerkelijke	opmerkelijkere	opmerkelijkste
	n. sing.	opmerkelijk	opmerkelijker	opmerkelijkste
	plural	opmerkelijke	opmerkelijkere	opmerkelijkste
definite		opmerkelijke	opmerkelijkere	opmerkelijkste
partitive		opmerkelijks	opmerkelijkers	—

Adverb

opmerkelijk

1. remarkably