orbitus
Latin edit
Etymology edit
From orbis.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /orˈbiː.tus/, [ɔrˈbiːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /orˈbi.tus/, [orˈbiːt̪us]
Adjective edit
orbītus (feminine orbīta, neuter orbītum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | orbītus | orbīta | orbītum | orbītī | orbītae | orbīta | |
Genitive | orbītī | orbītae | orbītī | orbītōrum | orbītārum | orbītōrum | |
Dative | orbītō | orbītō | orbītīs | ||||
Accusative | orbītum | orbītam | orbītum | orbītōs | orbītās | orbīta | |
Ablative | orbītō | orbītā | orbītō | orbītīs | |||
Vocative | orbīte | orbīta | orbītum | orbītī | orbītae | orbīta |
Related terms edit
References edit
- “orbitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- orbitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.