See also: Panik and pánik

Danish edit

Etymology edit

Either from English panic or from French panique, from Latin panicus, from Ancient Greek πανικός (panikós, pertaining to Pan).

Noun edit

panik c (singular definite panikken, not used in plural form)

  1. panic (overpowering fright)

Related terms edit

Verb edit

panik

  1. imperative of panikke

Greenlandic edit

Etymology edit

From Proto-Inuit *paniɣ, from Proto-Eskimo *paniɣ.

Pronunciation edit

Noun edit

panik (plural paniit)

  1. daughter
    • 1992, “Meeqqakka”, in Atuagagdliutit/Grønlandsposten:
      Nuliaralu siullermik ernertaarpugut, ukiut marluk qaangiummata panmissaarluta,[sic – meaning panissaarluta] sulilu ukiut marluk qaangiuteqqimmata panissaaqqilluta.
      My wife and I first had a son, two years later a daughter, and another two years after that, another daughter.

Declension edit

Maranao edit

Etymology edit

From Proto-Malayo-Polynesian *panahik, compare Higaonon paminahik.

Verb edit

panik

  1. to climb, to go up

Turkish edit

Etymology edit

From Ottoman Turkish پانیك (panik), from French panique.[1]

Pronunciation edit

  • IPA(key): /paˈnic/
  • Hyphenation: pa‧nik
  • (file)

Noun edit

panik (definite accusative paniği, plural panikler)

  1. panic
    Synonym: ürkü

Declension edit

Inflection
Nominative panik
Definite accusative paniği
Singular Plural
Nominative panik panikler
Definite accusative paniği panikleri
Dative paniğe paniklere
Locative panikte paniklerde
Ablative panikten paniklerden
Genitive paniğin paniklerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular paniğim paniklerim
2nd singular paniğin paniklerin
3rd singular paniği panikleri
1st plural paniğimiz paniklerimiz
2nd plural paniğiniz panikleriniz
3rd plural panikleri panikleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular paniğimi paniklerimi
2nd singular paniğini paniklerini
3rd singular paniğini paniklerini
1st plural paniğimizi paniklerimizi
2nd plural paniğinizi paniklerinizi
3rd plural paniklerini paniklerini
Dative
Singular Plural
1st singular paniğime paniklerime
2nd singular paniğine paniklerine
3rd singular paniğine paniklerine
1st plural paniğimize paniklerimize
2nd plural paniğinize paniklerinize
3rd plural paniklerine paniklerine
Locative
Singular Plural
1st singular paniğimde paniklerimde
2nd singular paniğinde paniklerinde
3rd singular paniğinde paniklerinde
1st plural paniğimizde paniklerimizde
2nd plural paniğinizde paniklerinizde
3rd plural paniklerinde paniklerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular paniğimden paniklerimden
2nd singular paniğinden paniklerinden
3rd singular paniğinden paniklerinden
1st plural paniğimizden paniklerimizden
2nd plural paniğinizden paniklerinizden
3rd plural paniklerinden paniklerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular paniğimin paniklerimin
2nd singular paniğinin paniklerinin
3rd singular paniğinin paniklerinin
1st plural paniğimizin paniklerimizin
2nd plural paniğinizin paniklerinizin
3rd plural paniklerinin paniklerinin

Derived terms edit

Adjective edit

panik

  1. (informal) panicky
    Synonym: panikli

Declension edit

References edit

  1. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “panik”, in Nişanyan Sözlük

Further reading edit

Yup'ik edit

Etymology edit

From Proto-Yupik *paniɣ, from Proto-Eskimo *paniɣ. Compare Greenlandic panik.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈpa.nik/, [ˈpanik]
  • Hyphenation: pa‧nik

Noun edit

panik

  1. daughter

Declension edit

References edit

  • Steven A. Jacobson (2012) “panik”, in Yup'ik Eskimo Dictionary (Volume 1), Alaska Native Language Center, →ISBN