pantomim
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French pantomime.
Noun edit
pantomim m (plural pantomimi)
Declension edit
Declension of pantomim
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) pantomim | pantomimul | (niște) pantomimi | pantomimii |
genitive/dative | (unui) pantomim | pantomimului | (unor) pantomimi | pantomimilor |
vocative | pantomimule | pantomimilor |
Swedish edit
Noun edit
pantomim c
Declension edit
Declension of pantomim | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | pantomim | pantomimen | pantomimer | pantomimerna |
Genitive | pantomims | pantomimens | pantomimers | pantomimernas |