Latin edit

Etymology edit

From penetrāre, penetrō (to enter, penetrate) +‎ -bilis.

Pronunciation edit

Adjective edit

penetrābilis (neuter penetrābile, comparative penetrābilior); third-declension two-termination adjective

  1. penetrable
  2. piercing (sound)

Declension edit

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative penetrābilis penetrābile penetrābilēs penetrābilia
Genitive penetrābilis penetrābilium
Dative penetrābilī penetrābilibus
Accusative penetrābilem penetrābile penetrābilēs
penetrābilīs
penetrābilia
Ablative penetrābilī penetrābilibus
Vocative penetrābilis penetrābile penetrābilēs penetrābilia

Descendants edit

References edit

  • penetrabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • penetrabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • penetrabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.