periclitatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect participle of perīclitor
Participle edit
perīclitātus (feminine perīclitāta, neuter perīclitātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | perīclitātus | perīclitāta | perīclitātum | perīclitātī | perīclitātae | perīclitāta | |
Genitive | perīclitātī | perīclitātae | perīclitātī | perīclitātōrum | perīclitātārum | perīclitātōrum | |
Dative | perīclitātō | perīclitātō | perīclitātīs | ||||
Accusative | perīclitātum | perīclitātam | perīclitātum | perīclitātōs | perīclitātās | perīclitāta | |
Ablative | perīclitātō | perīclitātā | perīclitātō | perīclitātīs | |||
Vocative | perīclitāte | perīclitāta | perīclitātum | perīclitātī | perīclitātae | perīclitāta |