pertractatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of pertractō.
Participle edit
pertractātus (feminine pertractāta, neuter pertractātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | pertractātus | pertractāta | pertractātum | pertractātī | pertractātae | pertractāta | |
Genitive | pertractātī | pertractātae | pertractātī | pertractātōrum | pertractātārum | pertractātōrum | |
Dative | pertractātō | pertractātō | pertractātīs | ||||
Accusative | pertractātum | pertractātam | pertractātum | pertractātōs | pertractātās | pertractāta | |
Ablative | pertractātō | pertractātā | pertractātō | pertractātīs | |||
Vocative | pertractāte | pertractāta | pertractātum | pertractātī | pertractātae | pertractāta |
References edit
- pertractatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)