pexa

Galician edit

A wild horse in the mountains of Galicia, illegally fettered with a péga or pexa

Idem

From an older *peja, from Vulgar Latin *pedea, from Latin pedem (“foot”). Cognate with Portuguese peia.

pexa f (plural pexas)

hobble; fetter (an object used to bind a person or animal – often by its legs)
Synonyms: péga, traba
(figurative) impediment, fetter (anything that restricts or restrains)
Synonyms: péga, traba

“pexa” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
“pexa” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
“pexa” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
“pexa” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

pexa (weak verb, third-person singular past indicative pexaði, supine pexað)

pexa — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að pexa
supine (sagnbót)		pexað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		pexandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég pexa	við pexum	present (nútíð)	ég pexi	við pexum
	þú pexar	þið pexið		þú pexir	þið pexið
	hann, hún, það pexar	þeir, þær, þau pexa		hann, hún, það pexi	þeir, þær, þau pexi

past (þátíð)	ég pexaði	við pexuðum	past (þátíð)	ég pexaði	við pexuðum
	þú pexaðir	þið pexuðuð		þú pexaðir	þið pexuðuð
	hann, hún, það pexaði	þeir, þær, þau pexuðu		hann, hún, það pexaði	þeir, þær, þau pexuðu

imperative (boðháttur)	pexa (þú)	pexið (þið)
	pexaðu	pexiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

pexast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að pexast
supine (sagnbót)		pexast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		pexandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég pexast	við pexumst	present (nútíð)	ég pexist	við pexumst
	þú pexast	þið pexist		þú pexist	þið pexist
	hann, hún, það pexast	þeir, þær, þau pexast		hann, hún, það pexist	þeir, þær, þau pexist

past (þátíð)	ég pexaðist	við pexuðumst	past (þátíð)	ég pexaðist	við pexuðumst
	þú pexaðist	þið pexuðust		þú pexaðist	þið pexuðust
	hann, hún, það pexaðist	þeir, þær, þau pexuðust		hann, hún, það pexaðist	þeir, þær, þau pexuðust

imperative (boðháttur)	pexast (þú)	pexist (þið)
	pexastu	pexisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

pexaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	pexaður	pexuð	pexað	pexaðir	pexaðar	pexuð
accusative (þolfall)	pexaðan	pexaða	pexað	pexaða	pexaðar	pexuð
dative (þágufall)	pexuðum	pexaðri	pexuðu	pexuðum	pexuðum	pexuðum
genitive (eignarfall)	pexaðs	pexaðrar	pexaðs	pexaðra	pexaðra	pexaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	pexaði	pexaða	pexaða	pexuðu	pexuðu	pexuðu
accusative (þolfall)	pexaða	pexuðu	pexaða	pexuðu	pexuðu	pexuðu
dative (þágufall)	pexaða	pexuðu	pexaða	pexuðu	pexuðu	pexuðu
genitive (eignarfall)	pexaða	pexuðu	pexaða	pexuðu	pexuðu	pexuðu

pexa

pexā

pexa in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)