pokrewieństwo

Polish

Etymology

From pokrewny +‎ -stwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.krɛˈvjɛɲ.stfɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲstfɔ
• Syllabification: po‧kre‧wień‧stwo

Noun

pokrewieństwo n

1. relationship, blood relation, consanguinity, kinship

Declension

Declension of pokrewieństwo

	singular	plural
nominative	pokrewieństwo	pokrewieństwa
genitive	pokrewieństwa	pokrewieństw
dative	pokrewieństwu	pokrewieństwom
accusative	pokrewieństwo	pokrewieństwa
instrumental	pokrewieństwem	pokrewieństwami
locative	pokrewieństwie	pokrewieństwach
vocative	pokrewieństwo	pokrewieństwa

Further reading

• pokrewieństwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pokrewieństwo in Polish dictionaries at PWN