potrupić

Polish

Etymology

From po- +‎ trupić.

Pronunciation

• (Greater Poland):
  • (Chełmno-Dobrzyń) IPA^(key): /pɔˈtrupit͡ɕ/

Verb

potrupić pf (imperfective trupić)

1. (transitive, Chełmno-Dobrzyń, of an evil spirit, e.g. the Devil) to tempt; to seduce

   Diabeł cię potrupił. ― The Devil has seduced you.

Further reading

• Antoni Krasnowolski (1879) “trupić”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 310