praegrediens
Latin
editEtymology
editPresent participle of praegredior.
Participle
editpraegrediēns (genitive praegredientis); third-declension one-termination participle
Declension
editThird-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | praegrediēns | praegredientēs | praegredientia | ||
Genitive | praegredientis | praegredientium | |||
Dative | praegredientī | praegredientibus | |||
Accusative | praegredientem | praegrediēns | praegredientēs praegredientīs |
praegredientia | |
Ablative | praegrediente praegredientī1 |
praegredientibus | |||
Vocative | praegrediēns | praegredientēs | praegredientia |
1When used purely as an adjective.