precipitar
IdoEdit
EtymologyEdit
Borrowed from English precipitate, French précipiter, Italian precipitare, Spanish precipitar. The reflexive sense “to hurry” derives from French, Spanish and English.
PronunciationEdit
NounEdit
precipitar (present precipitas, past precipitis, future precipitos, conditional precipitus, imperative precipitez)
ConjugationEdit
present | past | future | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
infinitive | precipitar | precipitir | precipitor | ||||
tense | precipitas | precipitis | precipitos | ||||
conditional | precipitus | ||||||
imperative | precipitez | ||||||
adjective active participle | precipitanta | precipitinta | precipitonta | ||||
adverbial active participle | precipitante | precipitinte | precipitonte | ||||
nominal active participle | singular | precipitanto | precipitinto | precipitonto | |||
plural | precipitanti | precipitinti | precipitonti | ||||
adjective passive participle | precipitata | precipitita | precipitota | ||||
adverbial passive participle | precipitate | precipitite | precipitote | ||||
nominal passive participle | singular | precipitato | precipitito | precipitoto | |||
plural | precipitati | precipititi | precipitoti |
PortugueseEdit
EtymologyEdit
From Latin praecipitō (“I cast down, throw headlong”).
VerbEdit
precipitar (first-person singular present indicative precipito, past participle precipitado)
- to precipitate (all senses)
ConjugationEdit
SpanishEdit
EtymologyEdit
From Latin praecipitāre, present active infinitive of praecipitō (“to cast down, to throw headlong”).
PronunciationEdit
- (Castilian) IPA(key): /pɾeθipiˈtaɾ/, [pɾe.θi.pi.ˈt̪aɾ]
- (Latin America) IPA(key): /pɾesipiˈtaɾ/, [pɾe.si.pi.ˈt̪aɾ]
VerbEdit
precipitar (first-person singular present precipito, first-person singular preterite precipité, past participle precipitado)
- to precipitate
- (reflexive) to rush in, to rush into, to jump the gun
ConjugationEdit
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.