See also: pusē, pusė, pusę, and puše

CzechEdit

PronunciationEdit

NounEdit

puse

  1. dative/locative singular of pusa

AnagramsEdit

Hiri MotuEdit

NounEdit

puse

  1. bag

LatinEdit

NounEdit

pūse

  1. vocative singular of pūsus

LatvianEdit

NounEdit

puse f (5th declension)

  1. half
  2. side

DeclensionEdit

Derived termsEdit

RomanianEdit

PronunciationEdit

VerbEdit

puse

  1. third-person singular simple perfect indicative of pune

SpanishEdit

PronunciationEdit

  • IPA(key): /ˈpuse/ [ˈpu.se]
  • Rhymes: -use
  • Syllabification: pu‧se

VerbEdit

puse

  1. first-person singular preterite indicative of poner

SudovianEdit

EtymologyEdit

From Proto-Balto-Slavic [Term?], from Proto-Indo-European *pewḱ-. Compare Lithuanian pušìs, dialectal pùšė, Old Prussian peuse, however Latvian priẽde.[1][2]

NounEdit

puſe

  1. (botany) pine

ReferencesEdit

  1. ^ Zigmas Zinkevičius (1985), “Lenkų-jotvingių žodynėlis? [A Polish-Yotvingian dictionary?]”, in Baltistica (in Lithuanian), volume 21, issue 1, page 78: “puſe ‘pušis, l. sosna’ 49.”
  2. ^ pušìs” in Hock et al., Altlitauisches etymologisches Wörterbuch 2.0 (online, 2020–): “nar. puſe sf. ‘Kiefer’”.

WolioEdit

EtymologyEdit

From Proto-Malayo-Polynesian *pusəj.

PronunciationEdit

NounEdit

puse

  1. navel

ReferencesEdit

  • Anceaux, Johannes C. (1987) Wolio Dictionary (Wolio-English-Indonesian) / Kamus Bahasa Wolio (Wolio-Inggeris-Indonesia), Dordrecht: Foris