pyskacz
Polish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
pyskacz m pers
- (colloquial, derogatory) someone who is verbally impudent; a backtalker
Declension edit
Declension of pyskacz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | pyskacz | pyskacze |
genitive | pyskacza | pyskaczy / pyskaczów |
dative | pyskaczowi | pyskaczom |
accusative | pyskacza | pyskaczy / pyskaczów |
instrumental | pyskaczem | pyskaczami |
locative | pyskaczu | pyskaczach |
vocative | pyskaczu | pyskacze |
Descendants edit
- → Yiddish: פּיסקאַטש (piskatsh)
Further reading edit
- pyskacz in Polish dictionaries at PWN