Galician edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From Old Galician-Portuguese [Term?], from Latin rapīna, influenced by uña (nail) and arañar (to scratch).[1] Compare Portuguese unhar.

Pronunciation edit

Verb edit

rabuñar (first-person singular present rabuño, first-person singular preterite rabuñei, past participle rabuñado)

  1. (transitive) to claw; to scratch
    Synonyms: agatuñar, arañar
    Ollo co gato que che vai rabuñar.
    Be carefull with the cat, or else he will scratch you.
    • c. 1780, anonymous author, Cincuenta décimas contra Cernadas:
      porque rabuñou a certo cavaleiro co as uñas dos seus Pes: apreixanllas ben, para que non rasque a outro.
      because he clawed certain gentleman with the nails of his feet: secure them well, for not scratching another

Conjugation edit

Derived terms edit

References edit

  • rabun” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • rabuñar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • rabuñar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • rabuñar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
  1. ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “rapiña”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos