Latin edit

Etymology edit

From radiophōnum +‎ -icus.

Adjective edit

radiophōnicus (feminine radiophōnica, neuter radiophōnicum); first/second-declension adjective

  1. (relational, New Latin) radio; relating to radio
    • 1957, Pope Pius XII, Allocutio Sanctissimi Domini Nostri Pii PP. XII (Die XXVII m. Octobris, A.D. MCMLVII) [1], Vatican:
      Hoc est radiophonicum inventum, unum certe ex maximis, quae hominum ingenium hac nostra aetate feliciter invexit.
      This is radio, certainly one of the greatest discoveries which the genius of mankind has fortunately brought into our times.
    • 2001, Antonius Pelosi, Lingua Latina Peculiare Signum Unitatis et Universalitatis Ecclesiae. [2], Latinitas (Sep. 2001), reprinted in Warszawskie Studia Teologiczne (XIII/2000, pages 191-198):
      Praeterea in Finnia et in Bohemia Stationes Radiophonicae nuntios Latina emittunt lingua, qui per interrete quoque vulgantur...
      Furthermore, radio stations in Finland and Czechia broadcast the news in Latin, which is also published on the internet...

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative radiophōnicus radiophōnica radiophōnicum radiophōnicī radiophōnicae radiophōnica
Genitive radiophōnicī radiophōnicae radiophōnicī radiophōnicōrum radiophōnicārum radiophōnicōrum
Dative radiophōnicō radiophōnicō radiophōnicīs
Accusative radiophōnicum radiophōnicam radiophōnicum radiophōnicōs radiophōnicās radiophōnica
Ablative radiophōnicō radiophōnicā radiophōnicō radiophōnicīs
Vocative radiophōnice radiophōnica radiophōnicum radiophōnicī radiophōnicae radiophōnica