radość

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *radostь. By surface analysis, rad +‎ -ość.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈra.dɔɕt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -adɔɕt͡ɕ
• Syllabification: ra‧dość

Noun

radość f (augmentative radocha)

1. joy; pleasure

Declension

Declension of radość

	singular	plural
nominative	radość	radości
genitive	radości	radości
dative	radości	radościom
accusative	radość	radości
instrumental	radością	radościami
locative	radości	radościach
vocative	radości	radości

Derived terms

adjectives

• bezradosny
• radosny

 

Further reading

• radość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• radość in Polish dictionaries at PWN
• Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “radość”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN