rankkuri
Finnish edit
Etymology edit
From Swedish rackare, but folk-etymologically associated with rangaista.
Pronunciation edit
Noun edit
rankkuri
Declension edit
Inflection of rankkuri (Kotus type 6/paperi, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | rankkuri | rankkurit | ||
genitive | rankkurin | rankkurien rankkureiden rankkureitten | ||
partitive | rankkuria | rankkureita rankkureja | ||
illative | rankkuriin | rankkureihin | ||
singular | plural | |||
nominative | rankkuri | rankkurit | ||
accusative | nom. | rankkuri | rankkurit | |
gen. | rankkurin | |||
genitive | rankkurin | rankkurien rankkureiden rankkureitten | ||
partitive | rankkuria | rankkureita rankkureja | ||
inessive | rankkurissa | rankkureissa | ||
elative | rankkurista | rankkureista | ||
illative | rankkuriin | rankkureihin | ||
adessive | rankkurilla | rankkureilla | ||
ablative | rankkurilta | rankkureilta | ||
allative | rankkurille | rankkureille | ||
essive | rankkurina | rankkureina | ||
translative | rankkuriksi | rankkureiksi | ||
abessive | rankkuritta | rankkureitta | ||
instructive | — | rankkurein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
See also edit
Further reading edit
- “rankkuri”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03